Jest jedna rzecz, która daje mi do myślenia w ostatnich dniach. Gdyby czytać tylko internety i oglądać rozsyłane virale, można by dojść do wniosku, że nie można przeżyć kwarantanny bez trwałego uszczerbku na zdrowiu psychicznym. A już na pewno nie w rodzinie. Jeśli nawet w ciągu pierwszych trzech dni mąż i żona nie pozabijają się … Czytaj dalej
Wychodzimy na spacer. Przy wyjściu przypominam dzieciakom: „Pamiętajcie, nie idziemy na żaden plac zabaw. Przewietrzymy się tylko na rowerach!”. Mocuję się trochę zbyt długo z kluczem, więc spragniona powietrza młodzież zbiega po schodach. Po klatce schodowej niesie się dyskusja Starszyzny. Borys (lat 6): Nie pójdziemy na plac, bo moglibyśmy złapać wirusa i zarazić Panią Lusię … Czytaj dalej
Każda Wielkanoc jest inna, tak jak inna jest droga, która do niej prowadzi. Kolejny rok z rzędu tego doświadczam, stając u progu Wielkiego Postu. I chociaż to może na pierwszy rzut oka wydać się nieco niestosowne, ogromnie się cieszę na ten czas. Uśmiech nie schodzi mi wręcz z twarzy 🙂 Mimo iż szczerze nie cierpię … Czytaj dalej
Nie wiem, czy też tak macie, ale kiedy przychodzi jakieś święto, w którym bohaterem dnia ma być dorosły, bliski mi mężczyzna (i nie jest to mój mąż) – ot, taki dzień dziadka lub ojca na przykład – to zazwyczaj czuję się zakłopotana. I już nawet nie chodzi o to, że staję przed odwiecznym dylematem – … Czytaj dalej
Moim Babciom nie potrzeba już laurek. Ufam, że są tam, gdzie pełnia szczęścia. Ale do dziś żałuję, że tak rzadko mówiłam im, jakie były niezwykłe i ważne w moim życiu. I chyba stąd pragnienie, by dołączyć krótkie postscriptum do laurek, jakie moje dzieci robią dla swoich babć. Czas, poświęcenie i życiowa energia Zarówno moja Mama, … Czytaj dalej
Matka wie. I oczywiście – zazwyczaj wie LEPIEJ. Jak skończy się wdrapywanie na stół, objadanie czekoladą, malowanie palcami itd. itp. … Można by powiedzieć, że matki (a właściwie: rodzice) po prostu dość naturalnie wykorzystują dar proroctwa i rozumu 😉 Jest tylko jedno ale… Kłopot z wiarą Ostatnio co rusz łapię się na tym, że nie … Czytaj dalej
„Uhhuhuuu… już się zaczyna!” – pomyślałam, gdy rano zmierzałam do kuchni, a na drzwiach pokoju dzieci zauważyłam jakąś kartkę. Miałam nadzieję, że mamy jeszcze czas, ba!, że w ogóle do rozmowy za pośrednictwem kartek nigdy nie dojdziemy, a tu, proszę – zaczynamy już w wieku 5 lat. Podeszłam bliżej, żeby zobaczyć, co to za … Czytaj dalej
Na ogół, gdy Najlepszy z Mężów wraca z pracy, od progu wita go nasza rozentuzjazmowana ekipa (dzieci – „Jupi, jest Tatuś!”, ja – „Uff, jest Tatuś” 😉 Na ogół. Zdarza się jednak, że powrót taty pozostaje niezauważony. Bywa tak wtedy, gdy wrócimy z biblioteki. Wtedy wita go zazwyczaj taki obrazek 😉 Na szczęście Najlepszy … Czytaj dalej
„I jak tam, Nadusiu, było dziś w przedszkolu?” – zapytałam. „Fajnie, Mamuś. O umarnięciu rozmawialiśmy”. „Ooo!” – zainteresowałam się – „I co się ciekawego dowiedziałaś?” „No, że w Afryce, jak ktoś umrze, to mu się jedzenie przynosi, a u nas tylko kwiatki i świeczki”. „Mamooo!” – wtrącił się zainteresowany z nagła tematem Borys – „A … Czytaj dalej
Nigdy nie byłam „wojującą feministką”, ale wiele z diagnoz i postulatów ruchów określanych jako feministyczne, jest mi bliskich. Im jestem starsza, tym wyraźniej dostrzegam, że kobiety były i są dyskryminowane. Być może dlatego, jak czerwona płachta na byka działa na mnie seria książeczek dla dzieci „Mały chłopiec” i „Mała dziewczynka”, w której to serii „Lola … Czytaj dalej