Każdego wieczora, gdy klękamy z dzieciakami do rodzinnej modlitwy, przepełnia mnie ogromna wdzięczność za ludzi, którymi Pan Bóg mnie otacza. To dla mnie prawdziwy skarb. Codziennie dziękuję więc za rodzinę, przyjaciół, wspólnoty, znajomych, licznych życzliwych ludzi, z którymi mam okazję wchodzić w rozmaite relacje. Jestem o tym głęboko przekonana, że podstawą mojego poczucia bycia szczęśliwą i błogosławioną jest to, że … Czytaj dalej
W swoim osobistym rachunku sumienia musiałam dodać nowy punkt. Konieczność tę uświadomił mi dobitnie miniony miesiąc – pierwszy miesiąc szkoły Pierworodnego. Rzecz będzie więc o pysze, a właściwie o tej jej odmianie, która dotyka niektórych rodziców. Na przykład mnie. U progu szkoły 1 września był dla mnie trudnym doświadczeniem. Lało jak z cebra, nikt nic … Czytaj dalej
Nowy rok szkolny zbliża się wielkimi krokami. Nasz Pierworodny, który 1 września zacznie swą przygodę z systemem edukacji, wydaje się do niej dobrze przygotowany. I choć nie ma jeszcze tornistra ani skompletowanej wyprawki pierwszoklasisty, to jestem spokojna. Wierzę, że na progu szkoły ważniejsze okaże się to, w co staramy się go wyposażyć od strony duchowej. … Czytaj dalej
Często bywa tak, że kiedy stajemy się rodzicami, to solennie sobie obiecujemy, że nie będziemy tacy jak ci, którzy nas wychowali. W moim przypadku jest odwrotnie. Ja akurat bardzo bym chciała być dla swoich dzieci taką mamą, jaką dla mnie jest moja. Dlaczego? Kochaj człowieka, nie wyobrażenie o nim Nasza historia naznaczona jest chorobą – … Czytaj dalej
– Mamuś, czy mogę wziąć „balonowe” rękawiczki na spacer? – pyta sześcioletni Borys. – Pewno, Synuś – odpowiadam, starając się naciągnąć maseczkę na twarz bez nadmiernych wykroczeń przeciwko drugiemu przykazaniu. Po chwili jednak przypominam sobie, że przecież nie idę z dziećmi do sklepu, tylko do pobliskiego parku, więc gumowe rękawiczki, które na co dzień służą … Czytaj dalej
Kiedy mój Mąż jest dla mnie najbardziej sexy? Nie, nie wtedy, gdy w kwarantannowych czasach ubrany niczym Wojownik Ninja wychodzi zmierzyć się ze światem i zdobyć dla mnie drożdże, mąkę czy jajka. Nie, nie wtedy, gdy w rozchełstanej koszuli i ze spoconym czołem z dobrymi skutkami naprawia pralkę, wymienia oponę czy reinstaluje system w moim … Czytaj dalej
Jest jedna rzecz, która daje mi do myślenia w ostatnich dniach. Gdyby czytać tylko internety i oglądać rozsyłane virale, można by dojść do wniosku, że nie można przeżyć kwarantanny bez trwałego uszczerbku na zdrowiu psychicznym. A już na pewno nie w rodzinie. Jeśli nawet w ciągu pierwszych trzech dni mąż i żona nie pozabijają się … Czytaj dalej
Wychodzimy na spacer. Przy wyjściu przypominam dzieciakom: „Pamiętajcie, nie idziemy na żaden plac zabaw. Przewietrzymy się tylko na rowerach!”. Mocuję się trochę zbyt długo z kluczem, więc spragniona powietrza młodzież zbiega po schodach. Po klatce schodowej niesie się dyskusja Starszyzny. Borys (lat 6): Nie pójdziemy na plac, bo moglibyśmy złapać wirusa i zarazić Panią Lusię … Czytaj dalej
Każda Wielkanoc jest inna, tak jak inna jest droga, która do niej prowadzi. Kolejny rok z rzędu tego doświadczam, stając u progu Wielkiego Postu. I chociaż to może na pierwszy rzut oka wydać się nieco niestosowne, ogromnie się cieszę na ten czas. Uśmiech nie schodzi mi wręcz z twarzy 🙂 Mimo iż szczerze nie cierpię … Czytaj dalej
Nie wiem, czy też tak macie, ale kiedy przychodzi jakieś święto, w którym bohaterem dnia ma być dorosły, bliski mi mężczyzna (i nie jest to mój mąż) – ot, taki dzień dziadka lub ojca na przykład – to zazwyczaj czuję się zakłopotana. I już nawet nie chodzi o to, że staję przed odwiecznym dylematem – … Czytaj dalej
