… pogrzebiesz się, jak wrócimy z przedszkola – rzekła nasza trzyletnia Córka z miną Cesarzowej Organizacji Czasu – Ewentualnie możesz mi pogrzebać włosy – dodała łaskawym tonem i wcisnęła grzebień do ręki 🙂 Tak że ten. Tego. Słowotwórstwo na poziomie elementarnym mamy opanowane 😉 Gorzej z językami obcymi. Ot, choćby jak wtedy, gdy pół wieczoru … Czytaj dalej
Kilka lat temu, gdy Borys miał może ze dwa lata, otrzymał od Dziadków kilka samochodzików, którymi bawił się jego tatuś. Resoraki utrzymane w bardzo dobrym stanie wzruszyły głównie nas, bo choć Rodzice nieco przerażają nas ilością tego, co potrafili zgromadzić w czeluściach swojego strychu, to tego typu pamiątki są przez nas zawsze mile widziane. O … Czytaj dalej
Kolejne zakończenie roku (przed)szkolnego za nami. Uff. Już po uroczystej akademii, wierszyki wysłuchane, uściski rozdane, nawet na kosz słodyczy dla nauczycieli starczyło! Tylko tym razem w sercu nieco smutniej. Wspomnienie kindersztuby Trzy lata temu Pierworodny zaczął przygodę z publicznym przedszkolem, a ja – z uczestniczeniem w pracach rady rodziców. Praca ta na ogół jest dla … Czytaj dalej
Nasze dzieci z tematem śmierci są oswajane od maleńkości. Nie jakoś specjalnie – nie robimy im co tygodniowych pogadanek o końcu doczesności 😉 Po prostu wykorzystujemy te momenty, które przynosi nam historia naszej rodziny. I tak, w swym krótkim, kilkuletnim życiu Borys i Nadia mieli już okazję odprowadzić na cmentarz zarówno Pradziadków, jak i bardzo … Czytaj dalej
Trwamy w takim pozytywnym okresie celebracji rodzicielstwa – zaczęło się od Dnia Matki, wkrótce będzie Dzień Dziecka, a potem myk! i Dzień Ojca 😉 Małe szczęścia Muszę przyznać, że rodzicielstwo wzbudza we mnie prawdziwie dziki entuzjazm. Obserwowanie naszych dzieciaków – ich uśmiechów, nieporadnych kroków, upartego zdobywania nowych umiejętności, rozmazywania czekolady na wszelkich możliwych płaszczyznach (choć … Czytaj dalej
Dzień Matki za pasem, więc dopadła mnie jakaś niepohamowana chęć, by podzielić się z Wami przemyśleniami nad tym, co osobiście daje mi macierzyństwo. Sprowokowała mnie do tego konstatacja mojej bezdzietnej Przyjaciółki, która po cierpliwym wysłuchaniu relacji z cyklu „A tymczasem dzieciaki …” – w którym to odcinku opowiadałam, jak to od tygodnia Nadii się odmieniło … Czytaj dalej
Uwielbiam rozmowy z naszymi dziećmi. Zazwyczaj 😉 Szczególnie ciekawe są te, w których dzieciaki używają tajemniczych, sobie tylko znanych słów. Od kilku miesięcy mieszka z nami np. niejaki „Pan Tulicki”, który najwyraźniej jest bardzo zabawnym fenomenem, bo Borys (5 lat) i Nadia (3 lata) zaśmiewają się do rozpuku, jak tylko ów jegomość pojawi się w … Czytaj dalej