Rok 2024 był dla mnie i mojej rodziny rokiem rewolucyjnych zmian, totalnie wywracających nasze dotychczasowe życie. Nie dzieliłam się nimi w internetach i nie będę, choć u progu nowego roku chciałabym Was zostawić z jednym słowem, które bardzo mocno we mnie pracuje od kilkunastu miesięcy.

Decyzja.

Prawdziwe, realne zmiany w naszym życiu dzieją się nie wtedy, gdy przekroczymy tę czy inną datę, ale gdy podejmiemy konkretną decyzję i konsekwentnie będziemy się trzymać raz obranego kierunku. Przy czym w rodzinie decyzja podjęta przez jedną osobę wpływa na wszystkich pozostałych członków domowego ekosystemu. I oczywiście, że ten wpływ może być bardzo różny, ale nasze doświadczenie jest takie, że jak się daną decyzję podejmuje, mocno trzymając Pana Boga i wytrwale prosząc Go o prowadzenie, to te zmiany są po prostu dobre dla wszystkich.

Niby to oczywiste, niby się to wie, ale jednak mam wrażenie, że my, współcześni, zanurzeni w miriadach bodźców, które skutecznie absorbują naszą uwagę, do perfekcji opanowaliśmy sztukę życiowej prokrastynacji. I dość łatwo godzimy się z myślą: „Tego nie da się zmienić w moim życiu”, „Z tym nic się nie da zrobić”, „Tak mam, koniec kropka i do żlobka”. I nawet jeśli sformułujemy w sercach jakiś cel, który chcemy osiągnąć, to często nie idzie za tym rzeczywista decyzja, by zacząć do niego zmierzać. A zmiana zaczyna się od nas, od tego, co mamy w głowie, czym się karmimy, gdzie umacniamy, na czym (Kim!) budujemy.

Patrzę więc na 2024 z ogromną wdzięcznością. Jest tyle Osób, wydarzeń, wspomnień, za które dziękuję Panu Bogu! Także za Was, moich Czytelników i Obserwatorów – jestem wdzięczna za to, że poświęcacie swoją uwagę, by czytać to, czym się tutaj czy na deon.pl dzielę, za każdą Waszą reakcję, komentarze, czy nadesłane wiadomości. DZIĘKUJĘ!